Legenda polskiego rocka – historia Kory i zespołu Maanam

Maanam to zespół, którego dźwięki nieustannie przekraczają granice i czarują słuchaczy od ponad 45 lat. Zespół stworzony w latach 70. z jedyną w swoim rodzaju wokalistką Olgą Sipowicz na czele, stał się fundamentem polskiej sceny rockowej. Oto historia Maanam – opowieść o artystycznej odwadze i muzyce, która pomimo śmierci wokalistki trwa i inspiruje kolejne pokolenia.

---

Kora – historia buntowniczej wokalistki

Olga Sipowicz (primo voto Jackowska), znana pod pseudonimem Kora, to wyjątkowa i bardzo charakterystyczna ikona polskiej sceny rockowej. Artystka urodziła się 8 czerwca 1951 roku w Krakowie, a już w wieku 18 lat zaczęła z pozytywnym skutkiem pojawiać się na scenie muzycznej, odnosząc coraz to większą popularność. Kora znana jest nie tylko z zespołu Maanam, ale również z jej solowej kariery prowadzonej od 1982 roku. Twórczość wokalistki przyczyniła się w kształtowaniu ówczesnej sceny rockowej, a teksty, które często poruszały społeczne tematy, przyciągnęły uwagę słuchaczy i mediów.

Życie piosenkarki przepełnione jest jednak licznymi traumatycznymi wydarzeniami towarzyszącymi jej od najmłodszych lat. Kora pochodziła z ubogiej rodziny oraz była najmłodszym piątym dzieckiem Marcina Ostrowskiego i jego żony Emilii Siarkiewicz. Wczesne lata dzieciństwa Olga spędziła mieszkając w jednej z krakowskich dzielnic Krowodrzy przy alei Artura Grotgerra.

Dzieciństwo

Młoda dziewczynka nie doświadczyła zbyt długo ciepła rodzinnej atmosfery, ponieważ jej ojciec po zakończonej wojnie popadł w uzależnienie alkoholowe oraz depresję. Co więcej, gdy Olga miała zaledwie cztery lata, jej mama zachorowała na gruźlicę. Trudna sytuacja finansowa rodziny spowodowała, że dziewczynka trafiła do domu dziecka prowadzonego przez siostry zakonne prezentki. Pobyt w ośrodku opiekuńczym odcisnął ogromne piętno na Oldze, która doświadczyła tam przemocy fizycznej i psychicznej przez prowadzące zakład zakonnice. Dziewczynka wróciła do domu rodzinnego po pięciu latach w 1960 r.

Niestety, historia traumatycznych doświadczeń młodej dziewczynki się nie kończy. Olga w wieku 10 lat staje się ofiarą molestowania seksualnego przez księdza. Dziewczynka jednak milczała latami, przekonana, że wina leży po jej stronie. W wywiadzie dla magazynu Wprost w 2010 roku Olga wyznała:

„Pamiętam doskonale, jak strasznie się bałam, gdy wyszłam od księdza. Przez lata nie byłam w stanie nikomu o tym powiedzieć, nikomu się poskarżyć, bo byłam wychowana w poczuciu, że kobieta jest grzesznym narzędziem, że to Ewa, to jabłko, że wina jest we mnie. Choć to przecież ja byłam ofiarą starego, obrzydliwego księdza. Był starym, śmierdzącym człowiekiem, który wpychał mi jęzor do ust i gmerał w majtkach”.

Kora Jackowska pomimo wielu przeżytych traumatycznych chwil w swoim dzieciństwie zawsze była osobą otwartą na rozmowę i nieraz w wywiadach w sposób brutalny wspominała okrutne momenty swojego życia. Była osobą, która pragnęła nieść otuchę pokrzywdzonym ludziom i działać przeciwko nieludzkim zachowaniom. Kiedyś podczas jednego z wywiadów zaznaczyła również swoją chęć działania przeciwko zjawisku pedofilii w Kościele katolickim.

Młodzieńcze lata i środowisko

Olga kontynuowała swoją edukację, a już w 1969 roku zdała egzamin dojrzałości w VII Liceum Ogólnokształcącym im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie. Podczas okresu nauki Kora wykazywała swoje zainteresowanie muzyką, występując często podczas szkolnych akademii. Sentymentalnym wspomnieniem z czasów młodości Kory jest jej pierwszy instrument podarowany przez jej mamę – mandolina.

Kora jako nastolatka obracała się głównie w środowisku artystycznym i hippisowskim. Nie bez powodu też określana była mianem „królową krakowskich hipisów”. Artystka od zawsze była odważną i wyrazistą osobą, która nie bała się wyrażać swoich poglądów. Nastoletnie życie jednak również nie było dla Olgi łaskawe, ponieważ szybko wpadła w problemy alkoholowe, zaczęła brać narkotyki i zachorowała na depresję.

Traumatyczne przeżycia piosenkarki wpłynęły na jej psychikę i spowodowały podjęcia licznych prób samobójczych. Dopiero po trzeciej z nich zrozumiała, że chce żyć i zmienić swoje życie, dzielnie walcząc z depresją jeszcze przez długi czas.

Choroba i śmierć

Artystka z licznymi bólami i dolegliwościami zmagała się już od końcówki lat 90., jednak to w 2013 roku zdiagnozowano u niej raka jajnika z przerzutami. Kobieta dzielnie walczyła latami, podejmując się licznych operacji oraz zabiegów chemioterapii, osiągając w 2016 roku remisję.

Kora po wielu latach ciężkiej i wyniszczającej walki z chorobą zmarła 28 lipca 2018 roku w wieku 67 lat. Wybitna artystka pochowana została na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Historia zespołu Maanam

Maanam jest polskim rockowym zespołem, który powstał w 1975 roku w Krakowie, a jego założycielami byli Marek Jackowski oraz Milo Kurtis. Początkowo tworzyli oni duet o nazwie „Sensacyjna Grupa Okazjonalna”, a ich twórczość muzyczna opierała się na graniu tak zwanej muzyki świata w klubach studenckich. Dopiero rok później po dołączeniu Kory do zespołu zaczęła kształtować się oficjalna nazwa grupy muzycznej.

Początki zespołu i historia nazwy

Nazwa zespołu jeszcze w 1975 roku została zmieniona na „M-a-M”, co było odniesieniem do pierwszych imion założycieli zespołu Marka i Milo. W 1976 roku z zespołu odszedł jednak założyciel gitarzysta Kurtis, a jego miejsce zastąpił walijski gitarzysta – John Porter. Grupa muzyczna postanowiła wtedy zmienić nazwę na „Maanam Elektryczny Prysznic”, co było charakterystycznym symbolem zmiany stylu muzycznego grupy na rock.

W tym oto składzie zespół grał liczne koncerty w klubach studenckich i młodzieżowych domach kultury zdobywając coraz większą rozpoznawalność. Nie trwało to jednak zbyt długo, ponieważ w 1979 roku z zespołu odszedł J.Porter. Wtedy też nastąpiła ostateczna i obecnie nam znana nazwy grupy na „Maanam” z Korą na czele.

Szczyt popularności Maanam

Czas ogromnych sukcesów i osiągania popularności zespołu przypada na lata 1980-1983. Wtedy też po wydaniu między innymi singli takich jak „Boskie Buenos” oraz „Żądza pieniądza”, Maanam wystąpiło na pierwszym festiwalu w Jarocinie w 1980 roku, a później jeszcze w tym samym roku na 18. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Tam też otrzymali szczególne wyróżnienie za piosenkę „Boskie Buenos”. Wydarzenia te, a szczególnie w Opolu, były szczególnym momentem, w którym pozyskali ogromną popularność, a za nią idącą rzeszę słuchaczy i fanów.

Rozkwit zespołu trwał i w kolejnych latach nagrywał coraz to nowsze hity odnoszące ogromny sukces. W 1981 roku grupa muzyczna wydała również swój pierwszy album studyjny o nazwie „Maanam”, którego nagrane utwory na krążku stały się szybko wielkimi przebojami i osiągnęły bardzo duży sukces sprzedażowy wynoszący w dniu premiery aż 50 tys. egzemplarzy nakładu. Co ciekawe, zespół przez cały rok 1981 zagrał aż ponad 500 koncertów w największych obiektach w Polsce.

Rozpad zespołu

Zespół podczas swojej kariery zawiesił chwilowo swoją działalność muzyczną w 1986 roku z powodu przemęczenia po intensywnych latach przebywania na scenie. Wtedy też Kora rozpoczęła swoją karierę solową. Rozwiązanie zespołu nie trwało jednak bardzo długo, ponieważ w 1991 roku Maanam powrócił z nowym albumem „Derwisz i Anioł”. Zespół zaczął wtedy odnosić kolejne wielkie sukcesy, a w latach 90. zdążył wydać aż trzy nowe płyty: „Róża” (1994), „Łóżko” (1996) oraz „Klucz” (1998).

Lata dwutysięczne wiązały się natomiast z o wiele mniejszymi wynikami nowo wydanych albumów Maanam, jednak zespół działał dalej wydając kolejne utwory. Ostatecznym dniem działalności zespołu okazała się być jednak data 31 grudnia 2008 roku – Maanam ogłosił wtedy koniec swojej działalności muzycznej, trwającej ponad 30 lat. Nie oznaczało to jednak koniec działań poszczególnych członków zespołu, Kora rozpoczęła wtedy z powodzeniem kolejny roździał kariery solowej.

Dyskografia

Ponad 30 lat działalności muzycznej zespołu Maanam i Kory jako solistki sprawiło, że wydali oni szereg przełomowych albumów studyjnych. Poniżej wymienione zostały najpopularniejsze z nich wraz z rokiem wydania:

• Maanam (1981);
• O! (1982);
• Nocny patrol (1983);
• Mental Cut (1984);
• Sie ściemnia (1989);
• Derwisz i anioł (1991);
• Róża (1994);
• Łóżko (1996);
• Klucz (1998);
• Hotel Nirwana (2001);
• Znaki szczególne (2004).

Zespół Maanam w latach 80. charakteryzowały przede wszystkim mocne rockowe (nawet i post-rockowe) brzmienia, a ich twórczość była na bardzo wysokim poziomie nieodbiegającym od ówczesnego muzycznego zachodniego świata. Z biegiem lat w styl grupy muzycznej zaczął wkradać się również pop rock, którego dostrzegalną cechą jest „chwytliwa” melodia, powtarzające się fragmenty oraz wykorzystanie takich instrumentów muzycznych jak gitary elektryczne i perkusje.

Piosenki Kory niezależnie jednak od stylu brzmienia zawsze opiewały poetyckim klimatem i przemyślanymi głębokimi tekstami. Praktycznie wszystkie wymienione albumy muzyczne są licznie wypełnione ponadczasowymi utworami puszczanymi po dziś dzień w stacjach radiowych czy telewizji.

Upamiętnienie

Rozpad zespołu oraz śmierć jego członków nie pozostał obojętny społeczności muzycznej. Fani, artyści oraz wszyscy, którzy byli blisko twórczości grupy Maanam, upamiętniają w bardzo różny sposób historię zespołu tak, aby wiecznie pozostawała żywa. Co roku organizowane są liczne koncerty i wydarzenia muzyczne „tribute to„, gdzie grane są artystyczne interpretacje największych przebojów zespołu przez artystów, chcących oddać szacunek i hołd zmarłym członkom zespołu.

Powstały również liczne artykuły, książki oraz dokumenty poświęcone życiu i twórczości Kory. W niektórych miejscach (często związanych z życiem Kory), stworzone zostały pomniki, tablice upamiętniające oraz murale przedstawiające artystkę. Jedna z tablic umieszczona jest na wcześniej wspominanym budynku przy alei Grottgera w Krakowie. Stanowią one fizyczną formę upamiętnienia, stale przypominającego o niezłomnej postaci Kory i wkładzie w rozwoju polskiej kultury muzycznej.

Pomimo tragicznej śmierci liderki zespołu w 2018 roku, twórczy dobytek Maanamu ciągle żyje w sercach słuchaczy, a ich piosenki wciąż są często grane i wspominane w Polsce oraz za granicą. Zespół wniósł niezaprzeczalny wkład w historię i rozwój muzyki rockowej i pozostanie na zawsze w pamięci jako niezapomniane polskiej sceny muzycznej.